Innowacyjny projekt inżynieryjny: Singapur buduje pierwszy teren odzyskany z morza

Singapur, zmagający się od dekad z ograniczonymi zasobami ziemi, zrealizował projekt, który łączy innowacyjność inżynieryjną z troską o środowisko. Na północno-zachodnim krańcu wyspy Pulau Tekong powstał pierwszy w historii kraju polder – obszar odzyskany z morza, który znajduje się poniżej poziomu wody i utrzymywany jest w stanie suchym dzięki nowoczesnym systemom pomp i odwadniania.
Singapore’s Housing and Development Board

Ten przełomowy projekt, inspirowany holenderskimi technologiami, pozwolił uzyskać 8 km² nowej powierzchni lądowej, przeznaczonej głównie na potrzeby wojskowe, co w efekcie zwolni cenne tereny na głównej wyspie pod przyszłą zabudowę mieszkaniową i publiczną.

Metoda empolderingu, zastosowana w Singapurze po raz pierwszy, polega na budowie wałów chroniących teren przed napływem morza oraz systemów utrzymujących suchy grunt za pomocą ciągłego odprowadzania wody. W porównaniu z klasyczną rekultywacją, technika ta wymaga nawet o połowę mniej piasku, co nie tylko obniża koszty inwestycji, ale również ogranicza negatywny wpływ na środowisko naturalne. Centralnym elementem nowo utworzonego obszaru jest 10-kilometrowy wał morski, którego fundamenty sięgają 1,2 metra poniżej średniego poziomu morza. Wznosi się on na wysokość sześciu metrów i został zaprojektowany tak, aby w przyszłości można go było podwyższyć, jeśli poziom wód oceanicznych nadal będzie wzrastał.

Wzdłuż wału poprowadzono drogę techniczną umożliwiającą konserwację i kontrolę infrastruktury, a także połączenie z siecią 21 kilometrów dróg wewnętrznych. Ze względu na specyficzne położenie poniżej poziomu morza i intensywne opady deszczu charakterystyczne dla klimatu równikowego, stworzono zaawansowany system gospodarowania wodą, który ma zapobiegać lokalnym podtopieniom. Kluczowym elementem tego rozwiązania jest zbiornik retencyjny o powierzchni 116 hektarów, zdolny pomieścić pięć milionów metrów sześciennych wody, co odpowiada objętości około dwóch tysięcy basenów olimpijskich. System uzupełniają dwie przepompownie oraz 45-kilometrowa sieć kanałów odwadniających wyposażonych w ponad 30 punktów kontroli przepływu.

Podczas ulewnych deszczy woda opadowa kierowana jest do zbiornika, a następnie po osiągnięciu odpowiedniego poziomu wypompowywana do morza. W okresach suszy ciecz jest cyrkulowana w zamkniętym obiegu, by zachować jej czystość i zapobiec zastojom. Projekt został opracowany i zrealizowany przy wsparciu ekspertów z Holandii, uznawanej za światowego lidera w dziedzinie zarządzania wodą, budowy wałów i polderów.

Add a comment

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *