Na obrzeżach Kairu, zaledwie około 1,2 km od słynnych piramid w Gizie, stanął jeden z najważniejszych projektów kulturalnych naszych czasów – Wielkie Muzeum Egipskie (GEM). Budowa, zapoczątkowana już w roku 2005, choć pierwotne plany sięgają lat 90., została zakończona po licznych opóźnieniach spowodowanych kryzysami politycznymi i światową pandemią.
Projekt autorstwa Heneghan Peng Architects wyróżnia się rozległą strukturą o powierzchni niemal 500 000 m² i wystawą sięgającą ponad 100 000 eksponatów, co czyni muzeum największym na świecie poświęconym jednej cywilizacji. Wśród najważniejszych zbiorów znalazła się kompletna kolekcja skarbów Tutanchamon – po raz pierwszy złożona w jednym miejscu oraz monumentalna, 11-metrowa statua Ramzes II ważąca około 83 ton.
Serce muzeum stanowi ogromna klatka schodowa – sześć kondygnacji zwieńczonych przeszklonymi oknami, przez które można podziwiać panoramę piramid. Odzywająca się tu wizja architektoniczna prowadzi zwiedzających od światów starożytności ku współczesności, a sam budynek został ukształtowany tak, by nie konkurować wysokością z piramidami, lecz harmonijnie wpisać się w otoczenie.
Muzeum nie ogranicza się jednak wyłącznie do ekspozycji. W jego wnętrzu znalazły się nowoczesne laboratoria konserwacji, centrum edukacyjne oraz przestrzeń dla dzieci, a także sale konferencyjne i zaawansowane technologicznie wystawy multimedialne. Obiekt został zaprojektowany także z myślą o zrównoważonym rozwoju, wykorzystuje naturalne oświetlenie, systemy odzysku wody deszczowej, panele słoneczne oraz materiały lokalne.
Otwarcie muzeum wpisuje się w ambitną strategię Egiptu, mającą na celu podwojenie liczby turystów do 2030 roku. Uważa się, że GEM będzie przyciągać od pięciu do siedmiu milionów odwiedzających rocznie.
