Inwestycja, której łączna wartość zbliża się do dwóch miliardów dolarów, ma przywrócić szybki transport do części Upper Manhattan i znacząco odciążyć zatłoczoną oś pod Lexington Avenue.
Kontrakt wykonawczy na projekt i budowę przedłużenia linii wygrało konsorcjum Connect Plus Partners, tworzone przez Halmar International oraz FCC Construction. To właśnie ono odpowiadać będzie za realizację prac budowlanych, podczas gdy Cowi poprowadzi prace projektowe i inżynierskie w roli głównego projektanta dla fazy drugiej przedsięwzięcia. Wartość umowy wykonawczej sięga około 1,97 mld dolarów.
Zakres robót przewiduje przedłużenie trasy Q na północ z rejonu 96. ulicy aż do 125. ulicy, co oznacza stworzenie trzech nowych stacji w East Harlem. Projekt obejmuje wykonanie niemal 1,5 mili podwójnych tuneli oraz konstrukcję szkieletów stacji przy 116. i 125. ulicy. Realizacja ma doprowadzić do zmniejszenia obciążenia ruchu pasażerskiego na liniach 4–5–6, które biegają pod Lexington Avenue.
W projekcie zaplanowano też zabudowania naziemne pełniące funkcje techniczne: systemy wentylacyjne oraz urządzenia mechaniczne i elektryczne. Dodatkowo ich partery zaprojektowano z myślą o możliwym wykorzystaniu komercyjnym i społecznym, dzięki czemu nowe obiekty mogą zyskać użytkowników z zewnątrz i ożywić przestrzeń przy stacjach.
Aby ograniczyć wydatki i przyspieszyć prace, projektanci zamierzają ponownie wykorzystać fragment tunelu, który został wybudowany w latach 70. XX wieku. Takie rozwiązanie pozwoli zredukować skalę nowych wykopów, choć jednocześnie stawia dodatkowe wymagania inżynieryjne związane z integracją starych i nowych struktur podziemnych.
Prace budowlane mają rozpocząć się na początku 2026 roku; rok później planowane jest uruchomienie drążenia tuneli, natomiast cały kontrakt ma zostać zrealizowany do 2030 roku. Harmonogram zakłada precyzyjne skoordynowanie robót podziemnych z ograniczeniami miejskiej zabudowy oraz działaniami w przestrzeni publicznej.
Dla mieszkańców East Harlem to poważna zmiana – szybki transport ma tam wrócić po ponad osiemdziesięciu latach. Według prognoz rozszerzenie oferty przewozowej przyniesie poprawę codziennej mobilności dla dziesiątek tysięcy pasażerów oraz zmniejszy presję na istniejące korytarze komunikacyjne. Prace określane są jako technicznie trudne, między innymi z uwagi na skomplikowane warunki geologiczne oraz gęstą infrastrukturę podziemną na trasie.
