Terminal został zaprojektowany tak, aby odzwierciedlać kulturę i dziedzictwo Kambodży, czerpiąc inspiracje z tradycyjnych form architektonicznych i adaptując się do tropikalnego klimatu. Centralna część budynku oraz dwa pomosty w kształcie skrzydeł samolotu mają ułatwiać orientację i zapewniać krótkie odległości do pokonania przez pasażerów. Pierwsza faza, obejmująca budynek główny i pomost północny, została otwarta we wrześniu, natomiast pomost południowy planowany jest na 2030 rok.
Lekka, modułowa konstrukcja terminalu, w tym warstwowe podsufitki i 180 strategicznie rozmieszczonych świetlików, pozwala na równomierne rozprowadzanie naturalnego światła dziennego w całym budynku. System podsufitek filtruje światło i redukuje potrzebę sztucznego oświetlenia, a zintegrowane z konstrukcyjnymi „drzewami” ciepłe światło sztuczne tworzy komfortową atmosferę wieczorem. Podsufitki inspirowane tradycyjnym wyplataniem koszy w połączeniu z lekką stalową konstrukcją wzmacniają wizualną lekkość terminalu.
Wnętrza terminalu wypełnia rodzima roślinność, w tym drzewa Romduol, lokalne palmy i kwiaty, które wzmacniają poczucie miejsca. Budynek uzupełnia kolekcja 200 ręcznie wykonanych rzeźb oraz centralna rzeźba Buddy z brązu, które podkreślają dziedzictwo Kambodży i jej tożsamość kulturową.
Terminal Techo ma ambicję stać się jednym z najbardziej ekologicznych w regionie. Nadwieszony falisty dach zapewnia zacienienie stref wysiadania i przestrzeni wewnętrznych, ograniczając potrzebę mechanicznej wentylacji. Integracja naturalnego światła, innowacyjnych podsufitek i konstrukcji „drzew” minimalizuje zużycie energii elektrycznej, a rozwiązania projektowe zmniejszają ślad węglowy obiektu.
Projekt uwzględnia relacje lotniska z miastem i okolicą. Terminal wychodzi na nowy park publiczny, a w kolejnych etapach planowane jest utworzenie intermodalnego węzła transportowego z szybkim połączeniem kolejowym, co ma zachęcać do korzystania z transportu publicznego i ograniczać ruch samochodowy.
